Kelderslakkegang (Cellarsnail 's pace)

Kelderslakkengang

Jazeker, afgelopen woensdagochtend vlak voor ik wilde markten nabij St Lazare daalde ik nog even af naar mijn -nou ja: onze gemeenschappelijke kelder hieronder, dus maar enkele extra voetstappen verwijderd van bushalte S., richting centrum. Leeg flesgoed ophalen voor mee richting glasbak. Zie ik daar: gedrochtelijk slakachtig langgerekt geval, hier en daar afstotelijk glinsterend! Een soort mini-bus als het ware. Een nog traag glijdende naaktslak vol maden zo te zien, ajaj, stuitend, braakverwekkend! Ik verlaagde me tot inkijk van wat dat was, neus dicht. Zie ik daar boven het slakkelijf uittorenend een made kronkelend en wel die braakverwekkend uitsteekt boven de rest van dat zootje dat kennelijk onderweg is ter zelfvermeerdering of weet ik anders. Ik zit er zelf gebukt achter, ergo achter dat stuitend maden gewriemel. Dan valt er eentje uit de rit, en een ander, een uitschieter qua vunsigheid door vettig glanzend uit-stekend kopdeel: kruipt terug op lege coconhuls in die ik net noemde. En dan, kokhalzenderwijs paar minuutjes later: als ik onnozel uitstap, kronkelt die net genoemde made tegen een andere die haar of hem aanvretenderwijs lijkt te beduiden: "op mijn in jouw ogen aangevreten plek dien je nieuwe ei- of zaadcel aan te leggen". Ik had de S. wat mij betreft gehad, compleet met het reisdoel St Lazare, en ging ontspannen overgeven in mijn badkamer thuis.