Litotes (2)
Er zaten mensen in de tram, en niet zo weinig ook. Een jongeman, niet bepaald normaal, met een nek, kort zou je 'm niet noemen, en een hoedje met een touwtje op zijn hoofd, fraai is het woord niet, stapte niet dat je zegt traag in. Hij viel niet zachtzinnig uit tegen een man die hij van dringen beschuldigde, en wel op een toon, beleefd is anders. Daar kon die man dan ook niet om lachen en de andere passagiers vonden het evenmin leuk. Vervolgens kwam er een plaats vrij waar die jongeman, ook niet gek, schielijk op ging zitten, bescheiden was hij dus niet, en niet te beroerd om het zichzelf naar de zin te maken. Maar daar zaten vooral de oudere mensen in de tram niet op te wachten, die vonden dat niet zo'n succes. Twee uur later, tja, het was geen pretje, zag ik hem weer, hij stond op de halte voor het Concertgebouw met een man die hem, niet onaardig, aanraadde een extra knoop aan zijn jas te laten zetten. Niet verkeerd van die man!
Abonneren op:
Posts (Atom)