Stuntmotorrijders taal

Hai, ik ben Bob! Leuk je te zien! Heb je zin in een tourtje met me door en over de stad? We starten voor het gemak bij busstation Centraal. Zorg dat je goed bent ingepakt, ook al zal het die middag vermoedelijk snikheet zijn. Ik zie je precies 11.55 bij de linkeringang van het Centraal, ik zit startklaar op mijn Harley, zonnebril en helm op, spreekt voor zich. Zodra je achter me zit, scheur ik -RRRReeeengngng!!!) tot voor de bus, leg de verbinding 123 met de staalkabel vast, en dan trekken wij -niet gillen!!_ die ouwe wieg met inhoud tot St Lazare, dwars door Parijs. Stunt toch? Goed voor het Guiness Book of Records! Boem: we gaan ervoor. Lukt geheid!

Hei: nog een ding! Mocht een of andere idioot in die bus onderweg gek of zo worden: ik heb er voor gezorgd dat iemand van onze bende met de bus meerijdt en die kan, reken maar, flink van zich aftrappen. En de chauffeur, die houden we onder tijdelijke narcose. Hebben we een gesjeesde student medicijnen van de Sorbonne voor. Jean vindt ons helemaal super en natuurlijk vangt 'ie er wat voor.

Hei, hoor je me?! We rijen al. Gaat super. De chauffeur is onder narcose zoals ik in mijn achteruitspiegel zie. Hei: daar ontstaat een gevecht zo te zien. Even flink gas geven. Iemand met uitgestoken nek van z'n plek op staand, en bekken, aan z'n opengespalkte en trillende kinnebaksel te zien!! Wat dat is, interesseert me niet, we scheuren door want we motte op tijd op St Lazarus aankomme! Het gaat om het hale van Guinness Records. Heilaho: we zijn er! Even gauw afkoppelen. Maar godverdomme, daar stapt die gekke nek ook nog eens tegelijk uit de bus. En ik kan er niet langs want hij begint te zeuren tegen een bekende van hem, zo te zien. En het lijkt te gaan om... een ontknoping!!