Inverse

Het was koud en het regende, er zaten weinig mensen in tramlijn 61. Er stapte een vrouw uit, een onopvallend mens, haar hoofd stond bija op haar schouders, zo kort was haar nek. Ze had geen hoedje op, zodat ze ook geen zwierig lint kon laten zien, dat meestal om dameshoedjes geknoopt zit, al zijn er bij die het met een touwtje doen, uit armoede ongetwijfeld. Kort voor het uitstappen had een dame haar vriendelijk toegesproken en haar excuses gemaakt, omdat zij meende de ander op de tenen te hebben getrapt, hetgeen niet het geval bleek te zijn. De vrijgekomen plaats die de vertrekkende dame haar aanbood weigerde zij beleefd, met het argument dat een ouder iemand daar gebruik van kon maken. Ik herinnerde mij toen dat ik de uitstappende dame twee uur eerder had gezien, in een andere tramlijn, bij een halte ver van het Concertgebouw, waar ik stond te wachten. Ik zag haar in het voertuig tegenover een vriendin zitten, wie ze aanraadde een knoop van haar jas te verwijderen, omdat die volgens haar te veel was.