Volzinsmatig

Hierbij verklaar ik gisteren tegen twaalven bij de zinderend hete bushalte Queneau (heette eerst anders, zo gaat dat regelmatig in onze hoofdstad) lijn S te hebben genomen met als eindbestemming, althans voor mij dan, halte St Lazare, zulks in verband me bezoek aan een oude bekende van me uit mijn militaire diensttijd begin vijftiger jaren, maar, geloof me of niet: wat ik daar tijdens die rit meemaakte was schokkender dan ik ooit eerder in de bus heb mogen meemaken, en dat bedoel ik niet alleen letterlijk, omdat het traject opvallend veel verraderlijke valkuilen door achterstallig onderhoud kent, maar ook figuurlijk gelet op wat ik voor me zag gebeuren in de vorm van een jankende en opvliegerig keffende zonderling, alleen al vanwege een extreem lange hanige nek waarboven diens kippekop bekroond werd met een mallotig koekepan-achtig hoofddeksel, bij elkaar gehouden door een stuk gordijnkoord of daaromtrent, een zonderling zoals gezegd die op z'n linker- of rechtervoet -dat mag ik kwijt zijn- nolens volens (ook dat mag ik kwijt zijn) getrapt werd door een zwaarlijvige medepassagier waarna die vervolgens uitstapte bij de volgende halte, ik meen Av. Rene Raymond zoals dat tegenwoordig heet, hetgeen die nogmaals aangehaalde zondering er toe bracht om af te druipen naar een andere, net vrijgekomen zitplaats, waarna, en nu komt het, die figuur net als ik uitstapt bij waar ik moet wezen, St Lazare, en laat die nou toelopen op een al even zonderlinge figuur die hemn kennelijk stond op te wachten, een buitenlander, vermoed ik achteraf, overigens zonder hanehals, kippekop of koekepanse hoed, en die figuur stak zijn rechter- of linkerwijsvinger -dat mag ik opnieuw kwijt zijn- in een knooploos gat van de overjas van de "koekepan", nogal beschuldigend, zo van -naar ik hem hoorde grommen- " kun jij niets eens wat meer aan je kleding doen want die knooploze winterjas van je past eerder bij een clochard dan bij een heer van stand zoals jij je vroeger pochend placht te noemen in onze kringen!".